Przekład dialektu oraz tabu językowego w "Ostatnim Życzeniu" Andrzeja Sapkowskiego.

Twórczość Andrzeja Sapkowskiego cieszy się ogromną popularnością w Polsce oraz poza jej granicami. Opowiadania autora są mocno nacechowane dialektami, archaizmami, wyrażeniami powszechnie uważanymi za wulgarne, tak zwanymi elementami ‘taboo’ oraz wieloma innymi cechami charakterystycznymi dla dzieł określanych jako fantasy. W pracy oprócz części analitycznej zawarta jest teoria dotycząca technik tłumaczenia dialektów oraz tzw. języka taboo. Głównym celem tej pracy jest zbadanie w jaki sposób Andrzej Sapkowski wprowadził dialekty i wulgaryzmy w zbiorze opowiadań swojego autorstwa zatytułowanym Ostatnie Życzenie, oraz czemu ma służyć ich zastosowanie w popularnej książce. Wybrane fragmenty oryginalnej wersji językowej zbioru opowiadań, które zawierają elementy dialektów i elementów taboo zostaną porównane z ich przekładem na język angielski, który został zrealizowany przez Danusię Stok. Badaniu zostaną poddane techniki jakimi posłużyła się tłumaczka opracowując przekład oraz to, czy udało się jej w sposób efektywny oddać niepowtarzalny styl autora i odzwierciedlić wszystkie elementy, które Sapkowski chciał podkreślić poprzez użycie dialektu i wulgaryzmów. W efekcie będzie można stwierdzić w jakim stopniu przekład na język angielski oddaje klimat dzieła stworzonego przez Andrzeja Sapkowkiego.Andrzej Sapkowki’s literary output is very popular among not only Polish readers but also readers from all around the world. Use of dialects, archaisms, language which is very often seen as vulgar, taboo language and many other elements typical for fantasy books are features which characterise the author’s short stories. Apart from the analytical part, this thesis contains also a theoretical background concerning techniques of translating dialects and taboo language. The main aim of this thesis is to investigate how and why (his reasons) Sapkowski introduces dialects and swear words in his book entitled The Last Wish. Selected excerpts from the original version which contain dialects and taboo elements will be compared with the translated version of the collection of short stories done by the translator Danusia Stok. It will be further examined which methods did Stok use while rendering the text and if she managed to illustrate in a comprehensible way all of the elements that Sapkowski wanted to expose by the use of dialects and vulgarisms in the original. In effect it will be possible to predicate to what extend translated version of The Last Wish managed to render unique climate of Andrzej Sapkowski’s work